Powrót ze zlotu - dzień 1

W niedzielę już od rana wszyscy się "zawijali".

Ja się wstępnie umówiłem z czekerem na powrót ze startem o godzinie 8-9, ale poprzedniego wieczora piwo nie wchodziło już tak dobrze, jak w piątek i rano przełożyłem start na 9:30. O 9:45 pokonując kaca i niewyspanie zebrałem się ze wszystkim i ruszyliśmy. W Kruklankach źle skręciłem, ale to dobrze - spotkaliśmy grupę kolarzy szosowych oraz... grupę sakwiarzy - to grupka zlotowa, która pojechała wcześniej i kierowali się na Gdańsk. Kawałek mieliśmy pojechać razem więc czym prędzej ruszyliśmy w trasę - chłopaki planowali dziś dociągnąć do Fromborka.

W Pozedrzu jest drogowskaz do bunkrów Himmlera, ale po kilkuset metrach w lesie okazuje się, że bunkrów nie ma. Przy okazji spotykam vana, który pojechał kawałek dalej. Zawracam i spotykam czekera oraz zauważam grupkę miejscowych. Ci pokazują nam, gdzie iść - okazuje się, że przy okazji wycinki drzew zniknął drogowskaz i trzeba było jeszcze raz skręcić. Bunkry są nieco mniejsze, niż te w Gierłoży, ale i tak robią wrażenie grubością murów

Pobunkrowalim, pojedlim - ruszylim w drogę, tym razem już tylko we dwóch. Do Węgorzewa jedziemy kawałek krajówką, a potem kilka kilometrów drogą dla rowerów, która jest fajnie położona, ale oczywiście pełna błędów projektowych - zbędne barierki, zła nawierzchnia, krawężniki. Ech!
W Węgorzewie już kiedyś byłem i nic szczególnego tam nie ma (poza jeziorem) - jedziemy więc dalej w stronę Leśniewa, gdzie znajduje się nieukończona śluza na Kanale Mazurskim

Jest ogromna, a nawet ta mniejsza robi wrażenie rozmiarem. Przy okazji ciekawostka: rowery zostawiliśmy na parkingu strzeżonym - wyszło po złotówce od osoby i było to bardzo wygodne - pchanie objuczonego sprzętu to nie jest to, co tygrysy lubią najbardziej.
Po obejrzeniu śluz kierujemy się w stronę Srokowa, gdzie nieco na północ od drogi, w lesie, znajduje się jedna z wież Bismarcka

Wieże te miały być pomnikami Bismarcka, w Polsce się ich kilkanaście z ok. 40 zachowało choć to dopiero druga bądź trzecia, którą odwiedzam.
Polną drogą wjeżdżamy do Srokowa, gdzie się - po uzupełnieniu zapasów - rozdzielamy. Na czekera czeka na grillu karkówka - nie dziwne więc, że myślał już o powrocie do domu :)
W tym miejscu wypada więc podziękować za towarzystwo i nawigację - jako tubylec zna świetnie te tereny i bez zbędnych kłopotów trafiliśmy, gdzie trzeba :)
Ja jadę dalej - mam niepowtarzalną okazję zaliczyć gminy na północy województwa i obejrzeć tereny, przez które mało szlaków przebiega. Z kimś jedzie się zawsze szybciej, niż samemu (o ile "kimsiów" nie jest za dużo). Czeker narzucił fajne tempo i średnia prawie 19 km/h wyszła do Srokowa. Dalej rozpędzony nie jadę wiele wolniej, a tymczasem przegania mnie jakiś chłopak na rowerze i widać, że chce się ścigać. Cóż, pod górkę nie mam z nim szans. Ale na prostej jadę co najmniej tak szybko, jak on, a z górki, z racji swojej masy i ok. 18kg bagażu jadę znacznie szybciej. Nie odpuszczam mu więc, a dwie górki dalej rozpędzam się na zjeździe tak, że na podjeździe dobijam do 40 km/h i go wyprzedzam. To mu trochę ducha walki odebrało :D bo został kawałek z tyłu, ale się nie poddał i kilkaset metrów przed moim skrętem w boczną drogę zagadał ze mną. Okazało się, że jedzie tam, gdzie i ja - do Jeglawek. Właśnie wraca z 70km wycieczki i nie bardzo był w stanie uwierzyć, że do Torunia da się w dwa dni dojechać. Ja też nie bardzo wierzyłem, ale robiłem dobrą minę do złej gry ;-)
W Jeglawkach jest pałac zbudowany na fudamentach ruin dawnego zameczku krzyżackiego

Dalej jadę w stronę Barcian, mijając żółcące się majową porą pola rzepaku

W Barcianach znajduje się okazały zamek krzyżacki

Zamek jest stosunkowo dobrze zachowany a obecny właściciel przystosowuje go do celów hotelowych. Skoro hotel, to pewnie i restauracja - sprawdzam więc, jak to w praktyce wyszło - jest nieźle, makaron się udał i nie muszę już wozić ciężkiego słoika :)

Dalsza droga zahacza o miejscowość Drogosze, gdzie znajduje się wspaniały pałac, jeden z trzech tzw. królewskich, gdzie mógł się zatrzymywać władca. Pałac ma 52 pomieszczenia i 365 okien, ale niestety właściciel o niego nie dba i sam pałac, jak i park, niszczeją

Przez Glitajny jadę do Sępopola, w którym na północy można obejrzeć zachowane mury, fragment dawnej bramy oraz kościół

Z Sępopola kieruję się już na Bartoszyce. W samym mieście można podziwiać np. pomnikoławeczkę z podróbą hello kitty:

Na starówce jest m.in. Brama Lidzbarska

Bartoszyce to miast dość ładne jak na przygraniczne miasteczko, ale pojawia się problem noclegu. Widziałem co prawda na wjeździe obskurny motel, ale żadne pole namiotowe, camping czy schronisko mi się w oczy nie rzuciły. Nie chcę też jechać dalej na zachód bo nie bardzo widzę na mapie odpowiednie lasy. Dobrzy ludzie kierują mnie do wsi Dąbrowa, gdzie w sali weselnej ma być oferowany dość tani nocleg. Faktycznie, noclegi tam są, ale nie ma miejsc - wszystko zajmują jacyś robotnicy. Właściciel pozwolił mi jednak rozbić namiot na podwórku i tym sposobem zaliczam swój pierwszy w życiu nocleg "na gospodarza".


Jak zwykle, dużo więcej zdjęć można obejrzeć zaglądając do - klik - > G A L E R I I < - klik -

Zaliczone gminy (7):
Warmińsko-mazurskie: Pozedrze, Srokowo, Barciany, Korsze, Sępopol, Bartoszyce - obszar wiejski, Bartoszyce - miasto

Dla zainteresowanych mapka: