Miałem ruszyć o 5, ale dopiero po 6 dałem radę. Chłodno było więc nawet kurtka się przydała z rana. Z ciekawszych wrażeń:
- droga rowerowa do Świerczynek jest dość przyjemna, ale zjazd w Olku na tej drodze w nocy jest strasznie niebezpieczny - zero oznakowania krawędzi drogi i samego zjazdu.
- szosa Świerczynki-Pigża-Kowróz-Ostaszewo jest świetnym skrótem
- budowanie drogi dla rowerów Łysomice-Ostaszewo to totalna głupota, sens ma być może chodnik. Ruch jest tam tak mały, że nie ma sensu budowanie dodatkowej infrastruktury.
- Droga do Zakrzewka nic się nie chce zmienić i nadal jest dziurawa i ma podłużny uskok
- Z Zakrzewka do Papowa BiskupiegoToruńskiego jest cudowny asfalt, ale niestety kończy się ta droga jeszcze przed kościołem w Papowie - prawie kilometr trzeba jechać do ul. Kasztanowej
- Hałda blokująca drogę przy wysypisku znowu została usypana, ale tym razem jest nieco mniejsza więc mój "tajny" plan podjechania tam z saperką chyba nie będzie już potrzebny. A wystarczyłoby wmurować słupek z taśmą odblaskową aby nikt nie jeździł...

Po pracy do lasu papowskiego jechałem DK91. Z Mazowieckiej wyjechało trzech kolesi. Złapałem ich koło i jechaliśmy sobie 35 km/h. Jeden z nich odpadł ale nawet tego nie zauważyli bo wszak ktoś jechał za nimi, potem czekali na niego ładny kawał czasu :)

praca, starówka, galeria, tesco, obi... orka na ugorze

Dziś trafiło się dwóch kolesi w lycrze na góralach, ale mięciutcy, odpadli w połowie trasy Olsztyńska-Lubicka na ścieżce przy CH Bielawy.
Ja bym się na ich miejscu zagotował, ale nie podarowałbym kolesiowi w dżinsach i na obskurnym rowerze z koszykiem. Duch walki w narodzie ginie :(

Do tego dystans co do metra identyczny z wczorajszym - trasa co prawda ta sama, ale ścinanie zakrętów i postoje już inne. "Szansa jedna na milion..." ;-)

Od Citomedu całą trasę przez Skłodowskiej/Olimpijską/Konstytucji III Maja i Lubicką aż do Merkurego próbował mnie prześcignąć koleś na wypasionym góralu z wielkimi tarczówkami. Raz nawet mu się udało, bo go zlekceważyłem, ale potem doszedł mnie dopiero na światłach, choć prawie minutę poprawiałem wcześniej błotnik. Sesese ]:->

Miałem w Warszawie do załatwienia pewne sprawy, które miały zakończyć się w sobotę ok. 12:00. Plan to uwzględniał i zakładał bujanie się po drogach lokalnych po południu oraz wieczorem, wizytę w Płocku najpóźniej ok. północy i dalszy ciąg do Torunia już krajówkami. Niestety, wszystko mi się przesunęło o 5 godzin, co miało istotny wpływ na przebieg trasy, ale o tym niżej.

Z Warszawy wyruszyłem ok. 17. Jechałem przez okolice parku Łazienkowskiego, a potem przez stare miasto. Po drodze minąłem Pałac Namiestnikowski, siedzibę Prezydenta RP:

Na Placu Zamkowym z 10 lat temu podziwiałem break-dancerów. Ku mojemu zdziwieniu, stali się chyba elementem krajobrazu gdyż i tym razem trafiłem na mały pokaz:

Nie mogłem jednak za długo podziwiać wygibasów z racji opóźnienia. Na początek miałem kurs na północ Warszawy. Jadąc do pierwszej gminy poza Warszawą trafiłem na niewiastę w stroju Opoczyńskim (z wyraźnym podkreśleniem, że to nie jest strój, za przeproszeniem, łowicki):

Celem były Łomianki. Nie znalazłem niestety asfaltowej trasy - droga techniczna wzdłuż DK7 urywa się, a nie znam tego parku nad Wisłą i nie wiem, jak tam się jeździ. Znalezione zdjęcia nie zachęcały do jazdy tamtędy więc dotarłem tam dość okrężną trasą przez jakąś Wólkę Węglową. W Łomiankach zrobiłem sobie małą pętelkę po osiedlowych uliczkach. Osiedle było dość nietypowe - same rezydencje, na oko każda warta około 2.5 mln zł. Nie było mi po drodze przez Łomianki więc wyjechałem tą samą drogą i pojechałem w stronę Kampinosu. Niestety, trafił mi się odcinek terenowo-brukowy do Palmir. Od północy do tego historycznego miejsca jest dojazd asfaltowy, ale od południa jedzie się przez Kampinoski Park Narodowy tworem drogoniepodobnym. Szkoda, że nie ma tam takich fajnych szutrów, jakie są przez Białowieski PN. W Palmirach jestem tuż przed nocą, ale udaje mi się jeszcze zrobić zdjęcie, na którym coś widać:


Brakowało mi kawy i odczuwałem spadek formy. Aż do Wyszogrodu jechało mi się jednak umiarkowanie dobrze. W Wyszogrodzie bardzo liczyłem na stację benzynową, ale... nie było! Po fakcie już wiem, że nic tam nie ma. Ostatnio jeśli jadę krajówką w nocy, to zwykle były to te ważniejsze drogi i okazuje się, że stacja co kilkadziesiąt km to nie jest nic niezwykłego. Wniosek na przyszłość: trzeba zwiększyć samowystarczalność przy jeździe opłotkami, warto też będzie sprawdzić picie kawy rozpuszczalnej zalewanej zimną wodą. Ohyda, ale lepsze to, niż turlać się pół nocy 12 km/h w kryzysie.

Za Wyszogrodem, gdy okazało się, że z kawy nici, kryzys rozwinął się w całym swoim majestacie. Dojazd do Płocka wydłużył się niemiłosiernie. Ostatecznie jednak dojechałem, podziwiając rafinerię nocą:

W Płocku oczywiście kawa i odpoczynek. Zaczęło świtać więc zajrzałem na starówkę by obejrzeć pominięte ostatnio okolice katedry. Sama świątynia prezentuje się okazale:

Po drugiej stronie ulicy jest Zamek Książąt Mazowieckich:

W okolicy zaś są ładne skwerki z pomnikami:

oraz barierka z możliwością podziwiania nadwiślańskiej panoramy:


Wyjeźdżam z Płocka dość sprawnie i skręcam w stronę Włocławka po ostatnią gminę - Nowy Duninów. Jak tylko oddaliłem się od kawy 24h i stacji PKP, kryzys powrócił ze zdwojoną mocą. 45km do Włocławka jechałem łącznie ok. 4h co było czasem imponująco żałosnym. Ok. 20 minut pochłonęła drzemka na przystanku gdyż zacząłem zasypiać za kierownicą i zaczęło być to niebezpieczne. Po jedynych 20 km trafiłem na stację o nazwie "Bliska", gdzie wypiłem kawę:

Już wiedziałem, że do Torunia nie dojadę na czas (wstępnie planowałem 6 rano, ale i 9 rano byłaby OK). Ból kolan, kryzys, konieczność pójścia na imprezę urodzinową... jedyna opcja to już PKP.
Turlałem się dalej gdy zadzwoniła Beata i dowiedziałem się, że pociąg mam za godzinę, a następny dopiero za trzy. To mnie nieco otrzeźwiło i ostatnie 21km pokonałem z normalnymi prędkościami, czyli 22-24 km/h. W samym Włocławku GPS wytyczył mi trasę takimi drogami, że urządziłem sobie małego alleycata i boję się myśleć o tym, ile mandatów mi się należało (choć oczywiście nie łamałem przepisów w sposób stwarzający jakiekolwiek zagrożenie dla kogokolwiek).
Na szczęście ulice były puste a świateł bardzo mało. Nawet zdążyłem kupić bilet w kasie, choć wszystko w biegu się odbywało. W biegu z biletem i rowerem na peron, w biegu wsiadanie na pociąg, który właśnie podjechał... Ale się udało jakimś cudem. Przy okazji trochę kryzys minął więc pewnie do Torunia bym dojechał, tyle że z uwagi na urodziny, na które byłem zaproszony, nie mogłem sobie pozwolić już na wydłużenie eskapady. Poza tym 60km jazdy krajówką to średnia przyjemność.

Dystans mimo wszystko minimum jakieś spełnia, gmin parę wpadło, a ja się nauczyłem, że trzeba na zadupiach być bardziej samodzielnym w kwestii zaopatrzenia.

Zaliczone gminy (10):
Mazowieckie: Łomianki, Izabelin, Czosnów, Leoncin, Wyszogród, Mała Wieś, Bodzanów. Słupno, Radzanowo, Nowy Duninów.

Kompletny zestaw zdjęć z wycieczki możesz obejrzeć zaglądając do - klik - > G A L E R I I < - klik -

Mapa wycieczki:
Pokaż trasę GPS

nowy licznik już dotarł więc następne wpisy znowu będą miały dokładny czas :)

Po ostatnich wyjazdach i praniach, kiedy skarpetki mi popsuły przedostatnią koszulkę kolarską w sensownym stanie technicznym postanowiliśmy, że trzeba kupić nowe ciuszki kolarskie. Do tej pory kupowałem je w BCM Nowatex w Puszczykowie pod Poznaniem. Ciuszki są wg mnie dość dobre, a osobista wizyta w sklepie firmowym zawsze kończyła się sporymi upustami. Postanowiliśmy, że i tym razem tam pojedziemy.

Ponadto Beata już kilka razy w tym roku podchodziła do dystansu 200km i choć daleko tej odległości do jej rekordu życiowego, to jakoś ciągle brakowało czasu, możliwości, okazji, zdrowia, ... No coś nie szło ;-)

Oboje zaliczamy gminy i udało nam się zaplanować wyjazd taki, że dla każdego z nas wpadło po 8 gminek do zbioru. Sklep zamykają o 17:00, pociąg powrotny (no niestety - koniec urlopu i trzeba mieć siły na następny dzień w pracy) najfajniejszy o 17:36, a dzięki gminom do Puszczykowa wychodziło 200km. Wszystko powyższe oznaczało, że trzeba wyruszyć w środku nocy. Poprzedniego dnia byliśmy na weselu więc w planach było wyspanie się i start o 2am. Ostatecznie kompletnie niewyspani (4h poprzedniej nocy, 2h w ciągu dnia i 1h nocą) i zrąbani wyruszyliśmy spod domu o 3:45.

Do Inowrocławia cisnęliśmy DK15 - dopiero przed samym Inowrocławiem ruch stał się nieprzyjemnie intensywny, ale dało się to przeżyć widząc już zabudowania miasta w oddali. Normalnie nigdy byśmy tak nie pojechali bo ta droga jest potwornie wąska i ruchliwa, najgorszy możliwy wybór na rower za dnia. Ale nocą sprawy mają się zgoła inaczej :)

W samym Inowrocławiu o mało nie skosił nas jadący na czołówkę kierowca osobówki - wyprzedzał na trzeciego i wyraźnie nic go nie obchodziło to, że nie jest sam na drodze :/ Do Janikowa jechaliśmy przez Kościelec - znałem tę drogę z mojego wypadu dookoła jeziora Pakość. Przed Janikowem minęliśmy gigantyczną hałdę zakładów Janikosoda a opodal niej - budynki zakładu:

Na szczęście nad samym jeziorem można było podziwiać piękne okoliczności przyrody:

Nazwy niektórych mijanych miejscowości robiły swoją oryginalnością spore wrażenie:

Do Gniezna dotarliśmy troszkę zmęczeni, ale jeszcze było w miarę lekko, gdyż jechaliśmy głównie na zachód. W Gnieźnie się odrobinę pokręciliśmy po starówce:

Stare miasto na mnie nie zrobiło jednak jakiegoś oszałamiającego wrażenia. Po objeździe udaliśmy się do katedry na małe zwiedzanko. W galerii jest parę zdjęć z wnętrza, ale na mnie wrażenie zrobiły przede wszystkim nastrój - czuć było powagę miejsca dzięki odpowiedniej grze świateł i zapachu oraz dyskretne wymieszanie średniowiecza z nowoczesnością - zakrystia mieści całkiem nowoczesny sprzęt:

Gniezno opuszczamy w pośpiechu - na pożegnanie, jeszcze tylko rzut oka na katedrę.

Spróbujemy zdążyć na pociąg o 17:36 i nie będzie to proste - trzeba jechać zmianami i zrezygnować z wycieczkowego tempa.
Beatka zalicza gminę Łubowo i skręcamy na południe. Wiedziałem z prognozy, że będzie wiatr w twarz, ale niestety był on znacznie mocniejszy, niż zapowiadano. Zmianami ciągniemy na południe, ale idzie to jak krew z nosa. Opadamy z sił, a do tego nasza trasa z konieczności aż trzy razy przekracza autostradę A2. Narąbali tam wiaduktów niemal co kilometr, zamiast wstawić je rzadziej i wylać równoległy asfalcik dla potrzeb ruchu lokalnego :/
W Nekli robimy postój i już wiemy, że nici ze zdążenia na pociąg. Siły się właściwie skończyły, ale trzeba jakoś dotrzeć do Kórnika, skąd jest już tylko kawałek do Puszczykowa - główny cel wyprawy to wszak zakupy!

Jedziemy i jedziemy, targają nami kryzysy, ale we dwójkę i raźniej i łatwiej. W Kórniku objeżdżamy park, ale niestety nie ma do niego swobodnego wjazdu. Za to można sobie obejrzeć przepiękny zamek:

Postój jest tu jednak bardzo krótki, a szkoda. Do Puszczykowa zostało jeszcze ok. 20km. Coraz mniej pod wiatr, ale za to droga jest już bardzo ruchliwa, a sił właściwie brak. Do tego zaczyna być problemem zdążenie przed zamknięciem sklepu. Ale się porobiło!
Wizja niewyrobienia się do sklepu motywuje nas jednak do spięcia pośladków i ostatecznie (mimo jazdy skrótem, który oszczędził 1km ale zabrał z 10 minut) docieramy na czas

Hurra!

Wybieramy sobie ciuszki (głównie ja - Beatka tylko kamizelkę wzięła) i płacimy kwotę niestety nieco większą, niż się spodziewaliśmy (choć rabat był). Cóż - następnym razem się zastanowimy, czy warto jechać taki kawał, wiele też będzie zależało od gmin na trasie ;-)

Z Puszczykowa wyjeżdżamy po małym odpoczynku zakupowo-kanapkowym więc mimo mżawki, docieramy do Poznania z ponad godziną zapasu. Objeżdżamy centrum i zajadamy się spaghetti w Piccolo. Z 10 lat temu mieli tylko jeden lokal, obecnie jest ich 10 i nie jest to przypadek. Zatankowani "pod korek" makaronem i colą jedziemy na dworzec by bez problemu dojechać do domu. Jechaliśmy w wagonie piętrowym, ale mieliśmy jak w kuszetce, gdyż przy kiblu są dwie ławki na których można się wygodnie położyć ;-)

Ja mam ciuszki, Beatka pyknęła w końcu 200-tkę, oboje mamy po +8 gmin a dzięki rabatowi cała wycieczka kosztowała nas ze 30zł.
Jedynie nogi coś bolą następnego dnia, ale tak to jest jak się ciśnie pod wiatr.

P.S. Licznik Sigma trzy razy przestał zliczać dystans i pomogło zdejmowanie, przyciskanie losowych guzików itp. czary - nie wiem, czemu coś mu przestało pasować, ale ok. 700m więcej mam przejechane niż zliczone. Ciekawe, czy to był jednorazowy wybryk?

Zaliczone gminy (8):
Wielkopolskie: Gniezno - obszar wiejski, Gniezno - miasto, Czerniejewo, Nekla, Dominowo, Środa Wielkopolska, Kleszczewo, Kórnik

Więcej zdjęć jak zwykle w - klik - > G A L E R I I < - klik -

Mapka trasy:
Pokaż trasę GPS